අමතක නොකරන්න

ගිනි ගත් බිම් කඩක
සිර වුනු හද ගැස්ම
මරණයෙ කලුවරින්
නිදහස් කර ගන්න

ජීවිත පුද දුන්න
මිනිසුන් ගේ ලෙයින්
ලියැවුනු මාසයක
උණුසුම් හෝරාව
සිහිවන දින ළඟයි

අමතක නොකරන්න
මේ හැම මොහොතක ම
සුළඟේ හමා ඒ
දිවි දුන් විරුවෙකුගෙ
අවසන් හුස්ම පොද
යළි නින්නාද දෙයි
උන්ගේ විරු කෙරුම්

අසරණ පොඩි එවුන්
වියපත් මහල්ලන්
කර මත තබාගෙන
වෙඩි වරුසා මැදින්

කීයක් මියැදුනි ද?
කීයක් එකතැන් ද?
රකිනට ගොස් අනුන්

ජරපත් අදහසින්
මැස්සන් ඉහඳ ලූ
මිනිසුන් කියාගත්
ඇතමුන් ගැරහුවත්

හෙට දින යළි පිපෙන
දහසක් මල් කැකුළු
පතුරයි දස අතේ
උන්ගෙ ජීවන සුවඳ
නමින් මනුසත් කමේ