ගඟ පහළට ගලන්

බොර දිය පිරී
හිතුවක්කාර ජීවිත නිම්නයේ
නැමි නැමි
පෙණ නගා
පහළට ගලන ගඟ

දුක සැප දෙක අතර
දිය මට්ටම නැඟ බසින
විටෙකදි ඉඩෝරය
යළි මහ වැසි වැටී
දෝරේ ගලන
මහ ගං වතුර

අතොරක් නැති ව
පූදින නව සිහින
බිඳිලා වාෂ්ප ව
ගිනි හිරු රැසින් 

කාටත් නොපෙනෙන මුල්ලක
රඳවා පල් වුණු කුණු රොඩු
යළි යළිත් පිරි පහදු වී
දකින තුරු මහ සාගරය
මා ද ඇදගෙන
ගඟ ගලන් පහළට

කවදා හෝ දිනක
සයුරට වැටුණු පසු
මතකයක් පමණක් ම වනු ඇත
ආ ගිය කතා කළ සිනාවක