[අහස් ගව්ව ලියන තරංගා සුන්දර මතක පිරිමදින මෙන්න මේ සටහනත්, එහි මිහිරි රස ආයිත් තොළගාන මේ සටහනත් වෙනුවෙන් මේක. වීසා නැති ව අප එහි රැගෙන ගිය ඇයට ස්තුතිය]
හිරුටත් නොපෙනෙන
සීතල කඳු අතරේ
සිත ඇඳි සිත්තම්
මිහිරි මතක විසිරේ
ජීවිතයේ මුදු පහස හැඳිනුවෙමි
මුදු පින්නේ
නළ රැල්ලේ
සිහිළ විඳ ගතිමි
ජීවිතයත් ආදරයත් හමු වී
අමා සුව ලදිමි
නන්නාඳුනනා නුවරක තනිවී
නන්නාඳුනනා හොඳම යහළුවන් සමගින්
විසිරුණ මල් සුවඳේ
පාවී ගිය හැටි
කවුරුත් නොදුටුව සුමුදු මං පෙතක
රහසේ තොළ ගෑ මිහිරි මී බිඳක
සුළඟේ මිමිණූ පුංචි විහිළුවක
තවමත් මතකයි
ආයිත් යන්නැති
අමර නිරාමිස සිහින නිම්නයක
හැබැවින් මා සිටියා
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Thanks for this poem . i was travlling in India when ur writing this . So therewill be more travel tales in Ahasgawaa
ReplyDeletewhat is ur email add sujeewa?
ReplyDeletefatty.frog@gmail.com
ReplyDelete